Zespół fortu wybudowany na prawym brzegu Nysy, w l. 1745-1750, następnie kilkakrotnie przebudowywany i rozbudowywany, z zachowaniem większości elementów założenia osiemnastowiecznego. Projekt opracował generał major Gerhard Cornelius Walrave, szef korpusu inżynierów armii pruskiej, prace prowadził inż. podpułkownik von Wrede. Ośrodkiem fortu jest dzieło nazywane Wysoką Koroną złożoną z koszarowej reduty o narysie kleszczowej i osłaniającego ją szańca oraz Korony Niskiej, wpisanych w zarys wieloramiennej gwiazdy. Do Wysokiej Korony przylega od pd.-zach. kaponiera zwana Podkową, do której od pd. prowadziła kryta droga kończąca się przy Bramie Orła (Głównej). We wnętrzu fortu wzniesiono skazamatowane koszary Stare (Białe) — 1790-1793 i Nowe (Czerwone) — ok. 1779. Na zewnętrz na przedpolu usytuowano cztery lunety: Wojciechowicką, Wodną [poza granicami niniejszego opracowania], Goszycką i Nową. W l. 1749-1751 wybudowano Most Śluzowy oraz bramę Śluzową, a w l. 1760-1763 Bramę Teresy (Celną). Podwyższenie dzieł fortu oraz przebudowa lunety Nowej i Goszyckiej przez ich skazamatowanie i zmianę narysu nastąpiła w 1783, a w l. 1790-1793 wydrążono chodniki kontrminerskie pod lunetami Wojciechowicka i Goszycką oraz wzniesiono główny zarys Nowej Baterii. W 1874 powstała pochylnia do wtaczania dział na stoku przed Podkową i sklepiony przejazdu przez płaszcz Podkowy.
W 1903 część przedpola od strony wschodniej i zachodniej, przekazaną wcześniej na rzecz miasta, przekształcono w promenadę. W 1925 wzniesiono dwa domy wielorodzinne przy obecnej ul. W. Korfantego. W w l. 1926-1927 r. na terenie pd.-zach., przy ul. W. Korfantego w związku u przebudową drogi wybudowano mur oporowy z dekoracyjnymi bramami i schodami prowadzącymi na twierdzę i promenadę.
Zespół Fortu Owcza Góra został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 143/A/02/1-17, decyzją z dnia 02.12.2002. Zespół tworzą:
- Bateria (Bateria Nowa)
- Brama Celna (Brama Teresy)
- Transzeja
- Basteja Podkowa
- Stare Koszary (Koszary Czerwone)
- Nowe Koszary (Koszary Białe)
- Brama Polna
- Korona Wysoka
- Korona Wysoka — reduta
- Korona Wysoka — szaniec
- Luneta Prawa
- Luneta Lewa
- Korona Niska
- Korona Niska — kleszcz prawy
- Korona Niska — kleszcz lewy
- Korona Niska — bastion
- Korona Niska — trawers górny
- Płaszcz
- Kleszcze
- Place broni
- Luneta Goszycka
- Luneta Wojciechowicka
- Luneta Nowa
- Luneta Wodna
- Bramy Górne
b. Koszary Czerwone (Stare) — powstały ok. 1780 r.
Wpisane do rejestru zabytków pod numerem 143/A/02/1-17, decyzją z dnia 02.12.2002.
c. Koszary Białe (Nowe) — powstałe ok. 1800 roku, przebudowane w roku 1843, pozbawione wówczas dachu czterospadowego i ziemnego przekrycia, które zastąpiono ceglanym, bomboodpornym przekryciem.
Wpisane do rejestru zabytków pod numerem 143/A/02/1-17, decyzją z dnia 02.12.2002.
